معادن غنی دست نخورده افغانستان به چین میرسد؟
ارزش منابع معدنی افغانستان در سال ۲۰۱۳ حدود ۱ تریلیون دلار برآورد شده بود ولی ارزیابیهای تازه از وجود منابع بکر لیتیوم و خاکهای کمیاب حکایت دارد که جهان برای خلاصی از سوختهای فسیلی سخت به آنها نیاز پیدا کرده است. آیا استقبال چین به عنوان قطب تولید فلزات و خاکهای کمیاب از قدرتگیری شبهنظامیان طالبان برای تسلط بر این ذخایر است؟
معادن غنی دست نخورده افغانستان به چین میرسد؟
تازهترین گزارش سالانه منابع معدنی در افغانستان که در ژانویه ۲۰۲۱ از سوی موسسه مطالعات زمین شناسی ایالات متحده منتشر شده، حاکیست: «افغانستان دارای ذخایر بوکسیت(سنگ رسوبی حاوی آلومینیوم)، مس، آهن، لیتیوم و خاکهای کمیاب است.»
همزمان با سرعت گرفتن تلاش جهانی برای به حداقل رساندن مصرف سوختهای فسیلی مانند نفت و گاز برای تولید انرژی، استفاده از مس و لیتیوم برای ذخیره و انتقال کارآمدتر انرژی برق بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. چنان که قیمت مس به عنوان فلز مطلوب تولید کابلهای برق طی سال جاری میلادی با ثبت نرخ ۱۰ هزار دلاری به ازای هر تُن رکوردی تاریخی را ثبت کرده و استفاده از لیتیوم برای ذخیره انرژی برق در باتری خودروهای الکتریکی و نیز افزایش بهرهوری ذخیره و انتقال برق تولیدی نیروگاههای بادی و خورشیدی در حال افزایش است.
اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۰، لیتیوم را به همراه کبالت، گرافیت، سیلیکون و تانتالوم به فهرست رسمی ۳۰ ماده اولیه که از نظر این اتحادیه برای استقلال انرژی اروپا «حیاتی» تلقی میشود، افزود. در همین حال، آژانس بینالمللی انرژی(IAE) نیز برآورد کرد که تقاضای جهانی لیتیوم تا سال ۲۰۴۰ بیش از ۴۰ برابر میشود.